คำในภาษาไทย หมวด ญ

รวมคำในภาษาไทย หมวด ญ

คำในภาษาไทย หมวด ญ ตามที่เคยรู้จัก คำในภาษาไทย มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ

1. ญ
   หมายถึง พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรตํ่า และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ โคโลญ.
2. ญญ่าย
   หมายถึง (แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคำว่า หนีญญ่ายพ่ายจแจ้น. (จารึกสยาม).
3. ญวน
   หมายถึง ดู ใบขนุน (๑).
4. ญวน
   หมายถึง น. ชื่อประเทศและชนชาติหนึ่งอยู่ทางทิศใต้ของประเทศจีน และทางทิศตะวันออกของประเทศลาวและเขมร, ปัจจุบันเรียกว่า ประเทศเวียดนาม.
5. ญัตติ
   หมายถึง น. คำประกาศให้สงฆ์ทราบเพื่อทำกิจของสงฆ์ร่วมกัน เช่น ญัตติทุติยกรรมวาจา ญัตติจตุตถกรรมวาจา, คำเผดียงสงฆ์ ก็ว่า; ข้อเสนอเพื่อลงมติ เช่น ผู้แทนราษฎรเสนอญัตติเข้าสู่สภาเพื่อขอให้ที่ประชุมลงมติว่าจะเห็นชอบด้วยหรือไม่; หัวข้อโต้วาที เช่น โต้วาทีในญัตติว่า ขุนช้างดีกว่าขุนแผน. (ป.).
6. ญาณ,ญาณ-
   หมายถึง [ยาน, ยานะ-, ยานนะ-] น. ปรีชาหยั่งรู้หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ, ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. (ป.; ส. ชฺาน).
7. ญาณทัสนะ
   หมายถึง [ยานะทัดสะนะ, ยานนะทัดสะนะ] (แบบ) น. ความรู้ความเห็น. (ป.).
8. ญาณวิทยา
   หมายถึง [ยานะวิดทะยา, ยานนะวิดทะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยกำเนิดลักษณะและความถูกต้องแห่งความรู้ ตลอดจนวิธีหาความรู้. (อ. epistemology).
9. ญาณศาสตร์
   หมายถึง [ยานะสาด, ยานนะสาด] น. ตำราพยากรณ์. (ป. าณ + ส. ศาสฺตฺร).
10. ญาติ,ญาติ-
    หมายถึง [ยาด, ยาติ-, ยาดติ-] น. คนในวงศ์วานที่ยังนับรู้กันได้ทางเชื้อสายฝ่ายพ่อหรือฝ่ายแม่. (ป.).
11. ญาติกา
    หมายถึง [ยาดติ-] น. ญาติ.
12. ญาติดีกัน
    หมายถึง ว. คืนดีกัน.
13. ญาติสนิท
    หมายถึง [ยาดสะหฺนิด] น. ญาติที่ใกล้ชิดกันมาก.
14. ญาติสืบสาโลหิต
    หมายถึง (กฎ) น. ญาติที่มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด.
15. ญาติเภท
    หมายถึง [ยาติเพด] (แบบ) น. การแตกระหว่างญาติ. (ป.).
16. ญิบ
    หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) ว. สอง เช่น ญิบพัน ว่า สองพัน, หญิบ ก็ใช้.
17. ญี่
    หมายถึง (โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๒ ว่า ลูกญี่, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๒ ว่า ลูกอี่.
18. ญี่ปุ่น
    หมายถึง น. ชื่อประเทศและชนชาติหนึ่งอยู่ในหมู่เกาะทางทิศตะวันออกของประเทศจีน.
19. เญยธรรม,ไญยธรรม
    หมายถึง [เยยยะทำ, ไยยะทำ] (แบบ) น. ธรรมที่ควรรู้. (ป. เยฺย + ส. ธรฺม).