ขยุกขยิก

คำในภาษาไทย

หมายถึง [ขะหฺยุกขะหฺยิก] ก. ไม่อยู่นิ่ง ๆ ขยับไปขยับมา (ใช้ในอาการที่แสดงถึงความไม่เรียบร้อย) เช่น นั่งขยุกขยิก, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่เขียนไม่เรียบร้อย อ่านยากหรืออ่านไม่ออก เช่น เขียนลายมือขยุกขยิก.

ขยุกขยิก อ่านว่า

อ่านว่า /ขะ-หฺยุก-ขะ-หฺยิก/

 ภาพประกอบขยุกขยิก

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน