ขี้ไต้

หมายถึง น. ส่วนของไต้ที่ใช้เป็นเชื้อไฟหรือส่วนของไต้ที่จุดและเขี่ยให้ร่วงหล่นลง.

หมายถึง ดู กะล่อน ๑.