คำในภาษาไทย
คนเก่าคนแก่
หมายถึง น. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
หมายถึง น. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
กินน้ำพริกถ้วยเก่า กินบุญเก่า ข้าเก่าเต่าเลี้ยง ค คคนางค์ คน ดั้งเดิม ถึงแก่มรณกรรม ลางเนื้อชอบลางยา เก่า เฒ่าหัวงู แก่
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ