ครึกครื้นคำในภาษาไทยหมายถึง [คฺรึกคฺรื้น] ว. สนุกสนาน, ร่าเริง, เช่น ใจครึกครื้น; เอิกเกริก เช่น งานครึกครื้น ขบวนแห่ครึกครื้น.ครึกครื้น อ่านว่าอ่านว่า /คฺรึก-คฺรื้น/ ภาพประกอบครึกครื้น คำในภาษาไทยที่คล้ายกันกร่อยกล่อมหอคครื้นครึกครื้นเครงจืดสรวลเส,สรวลเสเฮฮาเครงครื้นเสสรวลเอิกเกริกเฮเฮฮา