ทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน

หมายถึง (กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ ซึ่งใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ เป็นต้นว่า พระราชวัง.