บี้
คำในภาษาไทย
หมายถึง ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้.
หมายถึง น. ตัวไหมที่ออกจากฝักมีปีกแล้ว. (ลัทธิ).
คำในภาษาไทย
หมายถึง ก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้.
หมายถึง น. ตัวไหมที่ออกจากฝักมีปีกแล้ว. (ลัทธิ).