คำในภาษาไทย

บุญ,บุญ-

หมายถึง [บุน, บุนยะ-] น. การกระทําดีตามหลักคําสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

ภาพประกอบบุญ,บุญ-

คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

บกพร่อง บุญญาธิการ บุญญาธิสมภาร บุญทำกรรมแต่ง บุญมาวาสนาส่ง ปัตติ ปัตติทาน ส่วนบุญ เจ้าบุญนายคุณ เจ้าพระเดชนายพระคุณ เนื้อนาบุญ ใบบุญ

กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"

ก่อนหน้าบุ้งร้วม

ถัดไปบุญเขต

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ

แจ้งเพิ่มคำ

แสดงความคิดเห็น

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด

บทความที่สำคัญ

เรื้อน แปลว่าอะไร

เรื้อน แปลว่าอะไร

ภาษาไทย