คำในภาษาไทยบุตรบุญธรรมหมายถึง [บุดบุนทํา] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุตรบุญธรรมบุตรบุญธรรม อ่านว่าอ่านว่า /บุด-บุน-ทำ/ ภาพประกอบบุตรบุญธรรม