คำในภาษาไทย
ป่าเถื่อน
หมายถึง ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ยังไม่เจริญ; ทารุณโหดร้าย.
หมายถึง ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ยังไม่เจริญ; ทารุณโหดร้าย.
ปกครอง ปกปักรักษา ปกปิด ปการ ปฏิคม ปโกฏิ มิลักขะ,มิลักขู อนารย,อนารย-,อนารยะ อนารยชน อนารยธรรม เถื่อน เยิง
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ