คำในภาษาไทย
พราก
หมายถึง [พฺราก] ก. จากไป, พาเอาไปเสียจาก, แยกออกจากกัน, เอาออกจากกัน, (ใช้เฉพาะสิ่งที่พัวพันกันอยู่อย่างใกล้ชิด) เช่น พรากลูกพรากเมียเขา พรากลูกจากอกแม่.
หมายถึง [พฺราก] ก. จากไป, พาเอาไปเสียจาก, แยกออกจากกัน, เอาออกจากกัน, (ใช้เฉพาะสิ่งที่พัวพันกันอยู่อย่างใกล้ชิด) เช่น พรากลูกพรากเมียเขา พรากลูกจากอกแม่.
กำพราก จักรพาก,จักรวาก ทิ้งขว้าง บำราศ ประจาก พกนุ่น พรัด พราก,พราก,พราก ๆ พรากลูกนกลูกกา,พรากลูกนกฉกลูกกา พลัด พิธุร ห่างเห
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ