พร่อง

คำในภาษาไทย

หมายถึง [พฺร่อง] ว. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น ตักแกงพร่อง ทำงานไม่พร่อง กินไม่รู้จักพร่อง. ก. ยุบไปหรือลดไปจากเดิม เช่น น้ำในโอ่งพร่องไป ข้าวสารในกระสอบพร่องไป.

พร่อง อ่านว่า

อ่านว่า /พฺร่อง/

 ภาพประกอบพร่อง

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน