พะพาน

คำในภาษาไทย

หมายถึง ก. พ้องพาน เช่น อย่าให้ความชั่วมาพะพาน, พบปะ เช่น ไม่ได้พบปะพะพานมานาน, เกี่ยวพัน เช่น กิ่งไม้ยื่นมาระพะพาน.

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน