คำในภาษาไทย
รุงรัง
หมายถึง ว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระเซิง กะรุงกะรัง กะโตงกะเตง ทรสาย บ้านช่อง,บ้านช่องห้องหอ ปุกปุย พะรุงพะรัง รกบิน รุกรุย อีโนงโตงเนง เขยอะขยะ เหยิง
