ลื้อ
คำในภาษาไทย
หมายถึง (ปาก) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. (จ. ลื่อ ว่า คำใช้เรียกบุรุษที่ ๒).
หมายถึง น. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา.
คำในภาษาไทย
หมายถึง (ปาก) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. (จ. ลื่อ ว่า คำใช้เรียกบุรุษที่ ๒).
หมายถึง น. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา.