คำในภาษาไทย
อุปสมบัน,อุปสัมบัน
หมายถึง [อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).
หมายถึง [อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).
อก อกจะแตก อกนิษฐ์ อกรรมกริยา อกรวบ อกรากล้วย อกสั่นขวัญแขวน อกอีปุกแตก,อกอีแป้นแตก อกเมือง อกแล อกไหม้ไส้ขม อนุปสัมบัน
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ