เคี้ยว

หมายถึง ว. คด เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม. (โลกนิติ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคํา คด เป็น คดเคี้ยว.

หมายถึง ก. บดให้แหลกด้วยฟัน.