คำในภาษาไทย
เฉื่อย,เฉื่อย,เฉื่อย ๆ
หมายถึง ว. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ, เช่น ลมเฉื่อย ลมพัดเฉื่อย ๆ, ไม่รีบร้อน, อืดอาด, เช่น คนเฉื่อย ทํางานเฉื่อย ๆ.
หมายถึง ว. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ, เช่น ลมเฉื่อย ลมพัดเฉื่อย ๆ, ไม่รีบร้อน, อืดอาด, เช่น คนเฉื่อย ทํางานเฉื่อย ๆ.
ฉะเฉื่อย มนท,มนท-,มนท์ ระเรื่อย ลมเฉื่อย เฉื่อย เนือย,เนือย ๆ เย็นเฉื่อย เรื่อย,เรื่อย ๆ เรื่อยเฉื่อย เร่อ เวค เอื่อย,เอื่อย ๆ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ