คำในภาษาไทยแพศย์หมายถึง [แพด] น. คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับแพศย์แพศย์ อ่านว่าอ่านว่า /แพด/ ภาพประกอบแพศย์