คำในภาษาไทย
แยบยล
หมายถึง น. กล, อุบาย. ว. มีกลเม็ดหรือชั้นเชิงแนบเนียน เช่น เขามีกรรมวิธีแยบยล นักประพันธ์มีกลวิธีเขียนเรื่องแยบยล.
หมายถึง น. กล, อุบาย. ว. มีกลเม็ดหรือชั้นเชิงแนบเนียน เช่น เขามีกรรมวิธีแยบยล นักประพันธ์มีกลวิธีเขียนเรื่องแยบยล.
แวน แวนดา แวววิเชียร แส แสงสว่าง แสตมป์ แสนยานุภาพ แสนา แสนเข็น แสนเสนาะ แสบก แสบเนื้อแสบตัว
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ