แหล่
คำในภาษาไทย
หมายถึง [แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.
หมายถึง [แหฺล่] ว. มาก เช่น เหลือแหล่ หลายแหล่.
คำในภาษาไทย
หมายถึง [แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.
หมายถึง [แหฺล่] ว. มาก เช่น เหลือแหล่ หลายแหล่.