กบิล

คำในภาษาไทย

หมายถึง [กะบิน] น. ระเบียบ, แบบ, ทาง, เช่น กบิลความ; วิธีการ เช่น กบิลเมือง; กระบวน, หมู่, เช่น กบิลไม้; บรรดา เช่น กบิลว่าน, คํานี้บางทีเขียนเป็น กะบิล กระบิล ระบิล. (เทียบ ฮ. กปิล ว่า ชนิด,จําพวก, ตระกูล).

หมายถึง [กะบิน] (แบบ) น. ลิง. (ส. กปิล).

กบิล อ่านว่า

อ่านว่า /กะ-บิน/ /กะ-บิน-ละ/

 ภาพประกอบกบิล

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน