กระด้างกระเดื่อง

คำในภาษาไทย

หมายถึง ก. แข็ง เช่น หนึ่งโสดฝุ่นทรายตรึงตรา นอนแนบหินผา กระด้างกระเดื่องทั้งตัว. (ดุษฎีสังเวย). ว. ไม่อ่อนน้อม, เอาใจออกหากไม่ยอมอ่อนน้อมอย่างเคย.

 ภาพประกอบกระด้างกระเดื่อง

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน