กริ่ง
คำในภาษาไทย
หมายถึง [กฺริ่ง] ก. นึกแคลง, นึกระแวง, นึกสงสัย.
หมายถึง [กฺริ่ง] น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น; เรียกพระเครื่องที่ทําด้วยโลหะ ข้างในกลวง มีก้อนโลหะคลอนเขย่าดังกริ่ง ๆ ว่า พระกริ่ง.
คำในภาษาไทย
หมายถึง [กฺริ่ง] ก. นึกแคลง, นึกระแวง, นึกสงสัย.
หมายถึง [กฺริ่ง] น. เครื่องบอกสัญญาณมีเสียงดังเช่นนั้น; เรียกพระเครื่องที่ทําด้วยโลหะ ข้างในกลวง มีก้อนโลหะคลอนเขย่าดังกริ่ง ๆ ว่า พระกริ่ง.