กำพร้า

คำในภาษาไทย

หมายถึง [-พฺร้า] ว. ไร้บิดาหรือมารดาเลี้ยงดูแต่เด็ก, (โบ) หมายถึง ร้างลูกร้างเมียด้วย เช่น สองจะลีลาสู่ฟ้า ลาแม่เป็นกำพร้า เจ้าแม่เอ้ยปรานี แม่รา. (ลอ), (กลอน) ใช้เป็น ก่ำพร้า ก็มี เช่น เจ้าจะละเรียมไว้ ก่ำพร้าคนเดียว. (ลอ).

หมายถึง ดู ไก่เตี้ย.

หมายถึง [-พฺร้า] น. เรียกหนังที่เป็นผิวชั้นนอกของคนและสัตว์ว่า หนังกําพร้า.

กำพร้า อ่านว่า

อ่านว่า /กำ-พฺร้า/

 ภาพประกอบกำพร้า

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน