คำในภาษาไทย
ขมัง
หมายถึง [ขะหฺมัง] น. พรานธนู. (ข. ขฺมาน่).
หมายถึง [ขะหฺมัง] (โบ) ว. แรง, แข็งขัน, เช่น สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ. (กําสรวล).
หมายถึง [ขะหฺมัง] น. พรานธนู. (ข. ขฺมาน่).
หมายถึง [ขะหฺมัง] (โบ) ว. แรง, แข็งขัน, เช่น สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ. (กําสรวล).
ขจิต ขด ขน ขนง ขนบธรรมเนียม ขนม ขนมครก ขนมเปียก ขนมเปียกปูน ขนลุกขนชัน,ขนลุกขนพอง ขนอง ขเจา
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ