ขว้างคำในภาษาไทยหมายถึง [ขฺว้าง] ก. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง.ขว้าง อ่านว่าอ่านว่า /ขฺว้าง/ ภาพประกอบขว้าง คำในภาษาไทยที่คล้ายกันกินล้างกินผลาญขจิตขว้างงูไม่พ้นคอขางทิ้ง ๆ ขว้าง ๆประทัดลมระเบิดมือรามสูรลิวลูกปาลูกแตกสายรุ้ง