คำในภาษาไทย
ข้างเคียง
หมายถึง ว. ที่อยู่ใกล้ ๆ, ที่สนิทชิดชอบกันมาก, เช่น คนข้างเคียง.
หมายถึง ว. ที่อยู่ใกล้ ๆ, ที่สนิทชิดชอบกันมาก, เช่น คนข้างเคียง.
ขจิต ของเคียง ข้าง คลอเคลีย คู่เคียง ร่วมเรียงเคียงหมอน หน้าเสี้ยว เครื่องเคียง เคลีย เคียง เพื่อนบ้าน ใกล้
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ