ครืน,ครืน,ครื้น,ครืนครั่น,ครื้นครั่นคำในภาษาไทยหมายถึง [คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น] ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน. ภาพประกอบครืน,ครืน,ครื้น,ครืนครั่น,ครื้นครั่น คำในภาษาไทยที่คล้ายกันกระทั่งกุลาหลคคคนางค์คคนานต์คงกระพัน,คงกระพันชาตรีครั่นครื้นครึนครืนคะอัพภาสเครน