คุ้นคำในภาษาไทยหมายถึง ก. รู้จักชอบพอกันมานาน เช่น เป็นคนคุ้นกัน, เคยผ่านหูหรือผ่านตาบ่อย ๆ เช่น คุ้นหน้า คุ้นตา คุ้นหู. ภาพประกอบคุ้น คำในภาษาไทยที่คล้ายกันคคคนางค์คคนานต์คงกระพัน,คงกระพันชาตรีชินผิดอากาศหน้าเก่าหน้าเดิมเคยเจนเชื่องเปรียว
