ดะ
คำในภาษาไทย
หมายถึง ว. ตะลุยไป, ไม่เลือกหน้า, ไม่งดเว้น, เช่น เก็บดะ ตีดะ เตะดะ ฟันดะ.
หมายถึง ใช้นําหน้าคําที่ตั้งต้นด้วยตัว ด ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคําเดิมนั้น เช่น ดะด่อน ดะดัก ดะดุ่ม.
คำในภาษาไทย
หมายถึง ว. ตะลุยไป, ไม่เลือกหน้า, ไม่งดเว้น, เช่น เก็บดะ ตีดะ เตะดะ ฟันดะ.
หมายถึง ใช้นําหน้าคําที่ตั้งต้นด้วยตัว ด ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคําเดิมนั้น เช่น ดะด่อน ดะดัก ดะดุ่ม.