ตระเบ็ง

คำในภาษาไทย

หมายถึง [ตฺระ-] (กลอน) ก. กลั้นใจดันเบ่งเสียงออกให้ดัง, อัดใจให้ท้องป่องขึ้น, กระเบง.

ตระเบ็ง อ่านว่า

อ่านว่า /ตฺระ-เบ็ง/

 ภาพประกอบตระเบ็ง

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน