ตะบี้ตะบันคำในภาษาไทยหมายถึง (ปาก) ว. ซํ้า ๆ ซาก ๆ, ไม่รู้จักจบจักสิ้น, ไม่เปลี่ยนแปลง, เช่น เถียงตะบี้ตะบัน. ภาพประกอบตะบี้ตะบัน คำในภาษาไทยที่คล้ายกันตกกระไดพลอยโจนตกขอบตกข่าวตกทอดตกน้ำมันตกฟากตกม้าตายตกยากตกเครือตกเป็นตกเป็นเบี้ยล่างภาษาปาก
