คำในภาษาไทยตะบี้ตะบันหมายถึง (ปาก) ว. ซํ้า ๆ ซาก ๆ, ไม่รู้จักจบจักสิ้น, ไม่เปลี่ยนแปลง, เช่น เถียงตะบี้ตะบัน.ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตะบี้ตะบัน ภาพประกอบตะบี้ตะบัน