ตัง

หมายถึง น. ยางไม้ที่ประสมกับสิ่งอื่น แล้วทําให้เหนียวสําหรับดักนกเป็นต้น.

หมายถึง ว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.