ตายประชดป่าช้า

หมายถึง (สํา) ก. แกล้งทําหรือพูดแดกดันประชดอีกฝ่ายหนึ่ง แต่ตัวเองกลับเป็นฝ่ายเสียหายจากการทําหรือพูดนั้น.