ต้อ
คำในภาษาไทย
หมายถึง น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทําให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทําให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด.
หมายถึง ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ พลูต้อ.
คำในภาษาไทย
หมายถึง น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทําให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทําให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด.
หมายถึง ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ พลูต้อ.