คำในภาษาไทย
นิพพาน
หมายถึง [นิบพาน] น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. (จารึกสยาม).
หมายถึง [นิบพาน] น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. (จารึกสยาม).
คามี น นฤพาน นิโรธ,นิโรธ- ปาร,ปาร- ภวกษัย ภวปาระ วิวัฏ ศิวโมกข์ อมฤตบท โมกข,โมกข-,โมกข์,โมกข์ โมกษ,โมกษ-,โมกษะ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ