บันลือคำในภาษาไทยหมายถึง ก. เปล่งเสียงดังก้อง เช่น บันลือสีหนาท; โด่งดัง, เลื่องลือ, เช่น ข่าวบันลือโลก. ภาพประกอบบันลือ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันครรชิตนทนฤนาทนาทนินนาท,นินาทบกพร่องบงบดบดบังบดเอื้องบถโกญจนาท
