บุญ,บุญ-
คำในภาษาไทย
หมายถึง [บุน, บุนยะ-] น. การกระทําดีตามหลักคําสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
คำในภาษาไทย
หมายถึง [บุน, บุนยะ-] น. การกระทําดีตามหลักคําสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
![บุญ,บุญ- ความหมาย หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย บุญ,บุญ- หมายถึง [บุน, บุนยะ-] น. การกระทําดีตามหลักคําสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).](https://www.xn--12cn5cawwn1j7b.com/images/word/thai-thai/บุญ-บุญ-155310.png?v=2019-01-24T17:15:41Z "พจนานุกรม ไทย แปล ไทย หาความหมายของคำภาษาไทย พร้อมคำอ่าน: บุญ,บุญ-")