คำในภาษาไทยบ๊งเบ๊งหมายถึง (ปาก) ว. ทําเสียงเอะอะ, ทําเสียงเอะอะจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์.ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบ๊งเบ๊ง ภาพประกอบบ๊งเบ๊ง
