คำในภาษาไทย
ประจวบ
หมายถึง ก. จําเพาะพอดี, สบเหมาะ, บังเอิญพบ, เช่น นํ้าเหนือหลากมาประจวบกับนํ้าทะเลหนุน นํ้าเลยท่วม.
หมายถึง ก. จําเพาะพอดี, สบเหมาะ, บังเอิญพบ, เช่น นํ้าเหนือหลากมาประจวบกับนํ้าทะเลหนุน นํ้าเลยท่วม.
จักขุสัมผัส นักษัตรโยค บรรจวบ ปกครอง ปกปักรักษา ปกปิด ปการ ปฏิคม ปฏิคาหก ปโกฏิ ผัสสาหาร เจอ,เจอะ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ