ประทุษ

คำในภาษาไทย

หมายถึง [ปฺระทุด] ก. ทําร้าย, ทําชั่ว, ทําเลวทราม, ทําผิด, เบียดเบียน. (ส.).

ประทุษ อ่านว่า

อ่านว่า /ปฺระ-ทุด/

 ภาพประกอบประทุษ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน