ประโพธ

คำในภาษาไทย

หมายถึง [ปฺระโพด] น. การตื่นจากหลับ คือมีสติ; การรู้ทั่ว. (ป. ปโพธ; ส. ปฺรโพธ).

อ่านว่า /ปฺระ-โพด/

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน