ปรานีปราศรัย

คำในภาษาไทย

หมายถึง [ปฺรานีปฺราไส] ก. ปรานี (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ใช้อย่างไม่ปรานีปราศรัย.

ปรานีปราศรัย อ่านว่า

อ่านว่า /ปฺรา-นี-ปฺรา-ไส/

 ภาพประกอบปรานีปราศรัย