ปรินิพพาน

คำในภาษาไทย

หมายถึง [ปะรินิบพาน] น. การดับรอบ, การดับสนิท, การดับโดยไม่เหลือ; เรียกอาการตายของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์. (ป.; ส. ปรินิรฺวาณ).

ปรินิพพาน อ่านว่า

อ่านว่า /ปะ-ริ-นิบ-พาน/

 ภาพประกอบปรินิพพาน

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน