ผู้รับบุตรบุญธรรมคำในภาษาไทยหมายถึง (กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน. ภาพประกอบผู้รับบุตรบุญธรรม คำในภาษาไทยที่คล้ายกันคนไข้คู่แข่งชีวินนักปราชญ์บุตรบุญธรรมปฏิคมผงคลีผู้ผู้ตราส่ง,ผู้ส่งผู้รับรองวิทูโยชกะ