ผู้แทนโดยชอบธรรม

หมายถึง (กฎ) น. บุคคลซึ่งตามกฎหมายมีสิทธิที่จะทําการแทนบุคคลผู้ไร้ความสามารถหรือเป็นบุคคลที่จะต้องให้คําอนุญาตหรือให้ความยินยอมแก่ผู้ไร้ความสามารถในอันที่จะกระทําการอย่างใดอย่างหนึ่ง; บุคคลซึ่งตามกฎหมายเป็นผู้มีอํานาจให้ความยินยอมแก่ผู้เยาว์ในการทํานิติกรรมบางอย่างซึ่งผู้เยาว์ไม่มีอํานาจตามกฎหมายที่จะทําเองโดยลําพัง.