พยานบอกเล่า

คำในภาษาไทย

หมายถึง (กฎ) น. พยานบุคคลซึ่งให้การโดยตนมิได้เห็น ได้ยิน หรือรู้เรื่องมาด้วยตนเอง แต่ได้ยินหรือได้ฟังจากผู้อื่น. (อ. hearsay evidence).

 ภาพประกอบพยานบอกเล่า

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน