พลาง

คำในภาษาไทย

หมายถึง [พฺลาง] ว. ในระยะเวลาเดียวกัน (มักใช้กับกริยาที่ควบคู่กัน) เช่น เขาเดินพลางกินพลาง กองทัพสู้พลางถอยพลาง, ชั่วระหว่างเวลา (ที่ยังไม่พร้อมหรือยังไม่ถึงกําหนดเป็นต้น) เช่น กินไปพลางก่อน ทําไปพลางก่อน อยู่ไปพลางก่อน.

พลาง อ่านว่า

อ่านว่า /พฺลาง/

 ภาพประกอบพลาง

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน