พะเยิบพะยาบ

คำในภาษาไทย

หมายถึง ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ (ใช้แก่สิ่งที่เป็นผืนแผ่นบาง ๆ หรือที่อ่อนไหวได้ในตัว), เช่น หลังคาเต็นท์ถูกลมพัดพะเยิบพะยาบ.

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน